**Depression – Abin da na ke fada a kaina**  

Akwai wani abu da na gane a ranar 15 ga watan Mayu, 2023, lokacin da nake cikin gidan abinci na Mama Binta a Kano, ina cin shinkafa da miyar kuka. Na duba hannuna, na ga yadda suka yi karanci, na ji kamar ba ni da ƙarfin riƙe cokali. To, ba wai ba ni da ƙarfi ba ne, amma wani abu ya sa hannuna suka yi rauni. Wannan shi ne lokacin da na fara tunanin cewa, wallahi, wataƙila ina cikin depression.  

Ko da yake, ba na son kiran shi suna. Mutanen yankin nan suna cewa *"ba kowa ba ne, kai ne kawai ke son hankalinka"*. Amma ina jin wani abu ya canza a cikina. Tun daga shekarar 2020, bayan COVID, duk abin da na yi ya zama kamar yana da nauyi. Aikin da nake yi a kamfanin MTN na, wanda na dade ina aiki a ciki, ya zama abin ƙyama. Duk rana ina jira lokacin da zan dawo gida, in kwanta a kan gadona, ina kallon fim ɗin Bollywood wanda ba ni da hankali.  

Ah, na manta, bari in faɗi muku game da wannan rana a shekarar 2022. Na tashi da safe, kamar 7:30 na safe, na yi wanka, na sa kaya, amma daga nan na ji kamar wani abu ya danye ni daga ciki. Na kwanta a kan gadon kuma na yi kuka har tsawon awa biyu. Ba ni da ma’ana. Sai na tashi, na sha ruwan zafi, na koma aiki. Babu wanda ya lura. Ko ni ma ban lura da kaina ba.  

Wani abu ya ce mini: *"Kai, ba kai daɗi ba ne. Wannan ba shine kai ba ne."* Amma menene "ni"? Ni wane ne? Ban sani ba. A wannan lokacin, na fara shan maganin kwantar da hankali wanda Dr. Ibrahim ya rubuta mini. Maganin ya sa na ji kamar ina cikin mafarki, amma aƙalla ba na jin baƙin ciki sosai. Ko da yake, wani lokacin ina jin kamar maganin yana sa na zama wani wanda ba ni ne.  

Na tuna wata rana, a shekarar 2021, lokacin da na zo gida daga aiki, na ga abokina Bala yana zaune a gaban gidana. Ya ce: *"Kai, ka yi kama da mutumin da ba ya son rayuwa."* Na yi dariya, na ce ba komai. Amma a cikina, na ji kamar an buge ni da dutse. Shin, mutane suna ganin haka a kaina?  

Akwai wani lokaci da na yi ƙoƙarin magana da uwata game da abin da nake ji. Ta ce: *"Ka karanta addu’a, ka bar magungunan ƙarya."* Na ji baƙin ciki, amma ban yi wani abu ba. Wani ɓangare na cikin ni ya ji an ƙi ni. Ko da yake, na san tana son ni.  

Har yanzu, ba na san ko na fita daga wannan ba. Wasu rana ina jin kyau, wasu kuma ina son in ɓoye daga duniya. Na gano cewa ba shi da ma’ana in yi kamar ba ni da matsala. Mutane suna cewa: *"Kai, kana da aiki, kana da lafiya, me kike buƙata?"* Amma depression ba game da abin da kake da shi ba ne. Yana game da yadda kake ji a cikin ka.  

Akwai wani abokina, Ahmed, wanda ya kasance yana magana da ni akai-akai. Shi ne kadai wanda ya tambaye ni: *"Yaya kake ji a yau?"* Ba *"Yaya aiki?"* ba, amma *"Yaya kake ji?"* Wannan ya sa na fara fahimtar cewa, watakila, babu laifi in ji haka.  

Amma har yanzu, akwai lokacin da nake jin kamar ina son in ƙare komai. Ba ni da ƙarfin yin hakan, amma tunani yana nan. Wani lokaci ma ina jin tsoron kaina. Ko da yake, bari in faɗi muku, akwai rana da na yi tafiya zuwa kasuwar Kwari, na sayi ’ya’yan itacen mango, na zauna a ƙasa, na ci su, kuma na ji ɗan farin ciki. Wannan ya sa na gane cewa, watakila, akwai haske a ƙarshen tunnel.  

Ko da yake, ban sani ba. Wannan ba labari ne mai kyau ba ne. Ba komai ya sauya. Ba na son ƙare shi da *"duka zai yi kyau"* saboda ban sani ba. Amma ina ƙoƙarin ci gaba.  

Kuma idan ka ji irin wannan, ka sani cewa ba ka kadai ba. Ko da yake ba zan iya cewa ina fahimtar abin da kake ji ba, amma ina can. Ina ƙoƙarin fahimta.  

A ƙarshe, ban da wani abu. Wannan ba labari ne mai kyau ba ne. Ba abin ƙarfafawa ba ne. Wannan shi ne gaskiya ta kaina. Kuma watakila, hakan ya isa.