**Anxiety Chronic (Anshin Ciki) – Kwarewar Na Ta Da Gaske**  

Akwai wani abu da ya faru jiya da safe, sai na fara jin wani irin rawar jiki, kamar an dora mini dutsen a kirjina. Ba zan iya tantance ko menene ba, amma sai na fara jin damuwa har na kasa fitar da numfashi yadda ya kamata. Na zauna a kan gadona a ɗakin kwana na, wannan lokacin shine 7:15 na safe, kafin in tashi don aikin. Wannan ba shine karo na farko ba, amma a wannan karon ya fi muni.  

Na tuna a shekarar 2020, lokacin da COVID-19 ta fara barkewa, sai na fara jin wannan damuwa. A lokacin ina zaune a Kaduna, gidan mai lamba 12 a unguwar Narayi. Amma ba abin da ya haifar da shi ba, sai dai kawai jin cewa duniya tana da wani abu mara kyau. Ko da yake ban kamu da cutar ba, amma tunanin cewa zan iya kamu ya sa na fara zama cikin tsoro.  

Ah, bari in faɗi cewa wannan ba shine karo na farko ba. Tun ina ɗan shekara 15, wannan damuwa ta kasance tana faruwa a lokuta-lokuta. Amma yanzu, kamar ta zama abin da ke tare da ni kullum. Misali, jiya, lokacin da nake kan titi ina zuwa kasuwar Kwari, sai na ji kamar zan yi aurewa. Hankalina ya fara yi mini cewa "Dole ne ka bar mota nan take, wani abu zai faru!" Amma babu wani abu da ya faru. Kawai tsoro ne.  

Wani abu mai ban mamaki shine ko a lokacin da nake cikin farin ciki, wannan damuwa na iya zo kwatsam. Kamar a bara, lokacin da nake cikin bikin auren ɗan’uwana a Kano, duk suna rawa, suna dariya, sai na ji kamar zan yi asara. Na shiga ɗaki na kwana a cikin dare, ko da yake ban gaji ba. Wannan abin ya sa na fara jin kunya, saboda mutane suna tambaya "Kai, me ya faru da kai?" Kuma ban san abin da zan faɗa ba.  

Ko a yanzu, ina rubuta wannan a gidana a cikin ƙofar shiga, wannan laptop na HP Pavilion da na saya a 2021, yana da ₦180,000 a lokacin. Ina jin wani irin damuwa cikin kirjina, kamar wani abu zai faru amma ban san menene ba. Wannan shine abin da ake kira "chronic anxiety" a Turanci. Ba cuta ce ta kwakwalwa ba kamar schizophrenia, amma yana da gaske, yana sa mutum ya ji kamar yana cikin hadari koyaushe.  

Na je asibiti na kwana biyu da suka wuce, Dr. Bala ya ce ni da kaina "Kana da generalized anxiety disorder." Ya ba ni magunguna, amma ban sha ba. Tuni na ji cewa magungunan hankali suna da illa. Ko da yake wani bangare na cewa watakila zai taimake ni. Akwai wani abu mai ban tsoro game da wannan damuwa—ba za ka iya bayyana shi ga wanda bai taba ji ba. Kamar yadda nake gaya wa abokina Bello, sai ya ce "Kai, ka daina tunanin abubuwa da yawa." Amma ba haka yake aiki ba.  

Wani lokaci ma ina fuskantar wani abu da ake kira "panic attack." Kamar wata rana da na je wurin aiki (ina aiki a wani kamfani na IT a Abuja), sai na ji kamar zan mutu. Numfashina ya tashi, hannuna sun fara rawar jiki, sai na fara zama cikin tsoro. Na fita daga ofis na shiga gidan wanka, na zauna a kasa har abin ya ƙare. Abin ban mamaki shine, babu wani abu da ya faru. Kawai tsoro ne.  

Na koyi wasu abubuwa da zan yi idan wannan damuwa ta faru. Misali, zama a wurin da nake, duba abubuwa da idanu, ji numfashina. Wani lokaci yana taimakawa, wani lokaci ba. Wani abin da na gano shi ne shan ruwan zafi da lemon yana taimakawa. Ko da yake ban ga wani bincike da ya tabbatar da haka ba. Amma a gare ni, yana da tasiri.  

Akwai wani abu da na gane—wannan damuwa ba ta da ma’ana. Misali, zan iya zama cikin gida ina kallon TV, sai wani tunani zai zo cewa "Me zai faru idan wuta ta tashi a gidan?" Ko kuma "Me zai faru idan na yi rashin lafiya a waje?" Duk wannan ba shi da tushe. Amma duk da haka, hankalina yana bi da shi kamar gaske ne.  

Wani lokaci ma ina jin an rage ni saboda wannan. Kamar yadda nake ganin sauran mutane suna rayuwa lafiya, suna yin abubuwa da yawa, amma ni kana cikin wannan damuwa. Ko da yake a zahiri ban taba samun matsala ba. Ina da aiki, ina da abokai, amma duk da haka akwai wannan abu da ke cikin ni.  

Har yanzu ban gane ko wannan damuwa za ta ƙare ba. Wani lokaci ina jin kyau, wani lokaci kuma ba. Akwai ranaku da nake ji kamar ba ni da wata matsala, sai kwatsam wannan abu ya dawo. Wani bangare na cewa watakila dole ne in koya don in zauna da shi. Ko kuma in sami wata hanya ta magance shi gaba ɗaya.  

Akwai wani abokina, Ahmed, ya ce masa magani ya taimake shi. Amma ni ban yarda ba. Wani bangare na cewa zai fi kyau in yi kokarin magance shi da kaina. Ko da yake wani lokaci ina tambaya ko wannan kuskure ne.  

To, shi ke nan. Ba ni da wani ƙarshe mai kyau don wannan labarin. Akwai lokacin da nake jin kyau, akwai lokacin da nake jin mummunan abu. Rayuwa tana ci gaba. Idan ka fuskanci wannan damuwa, ka sani cewa ba ka kaɗai ba. Kuma watakila, ba za mu taɓa sanin dalilin da yasa muke jin haka ba. Amma abu ɗaya ne na sani—duk abin da zai faru, zan ci gaba da tafiya.  

Ko kuma ba zan ci gaba ba. Ban sani ba.